വായനാലിസ്റ്റിനെ പറ്റി പരാജിതന് ലളിതമായി വിവരിക്കുന്നത് ആദ്യമേ വായിക്കണം.
എഴുത്തുകാരന് ബ്ലോഗ് ആത്മാവിഷ്ക്കാരമായിരിക്കുമ്പോലെ വായനക്കാരന്റെ സെല്ഫ് എക്സ്പ്രഷനാണ് വായനാലിസ്റ്റ്. വായനാലിസ്റ്റിനെ പറ്റിയുള്ള ചോദ്യങ്ങള്ക്കെല്ലാം അതുകൊണ്ട് ബ്ലോഗില് ഒരു കൌണ്ടര്പാര്ട്ട് ചോദ്യവും ഉത്തരവും കിട്ടും. ഉദാഹരണത്തിന്, വായനാലിസ്റ്റില് സുഹൃത്തുക്കളെയും ഒരു പ്രത്യേക രാഷ്ട്രീയത്തെയും പ്രമോട്ട് ചെയ്യുന്നവരുണ്ടാവാന് സാധ്യതയില്ലേ എന്നചോദ്യമെടുക്കുക. ബ്ലോഗിലേ പോലെ തന്നെ, വായനാലിസ്റ്റിന്റെ പരമാധികാരി വായനക്കാരനാണ്; ഒരു വായനക്കാരന് ആ വഴി തിരഞ്ഞെടുക്കുകയാണെങ്കില് അത് സംഭവിക്കും. എന്നാല് പരാജിതന് പറഞ്ഞതുപോലെ, അത് ഒരു എഴുത്തുകാരന് ബ്ലോഗിലെന്നതുപോലെ, വായനക്കാരന് താന് ഇങ്ങനെയാണ് എന്ന് ലോകത്തിനോട് വിളിച്ചുപറയലാണ് - അതുതന്നെയാണോ പറയേണ്ടത് എന്ന് അതിന്റെ ഉടമസ്ഥന് തന്നെ ആലോചിക്കുകയും തീരുമാനിക്കുകയും ചെയ്യണം.
ഒരു വരി പോലും എഴുതാതെ സെല്ഫ് എക്സ്പ്രഷന് സാധ്യമാണ് എന്നത് എന്തുമാത്രം പുതിയസാധ്യതകള് തരും, അത് എത്രയോ പേരേക്കൂടി എനേബിള് ചെയ്യും എന്ന് ആലോചിച്ചുനോക്കുക. ഇതുവരെ അണ്ഓര്ഗനൈസ്ഡ് ആയിരുന്ന വായനക്കാരന്റെ കമ്മ്യൂണിറ്റി അങ്ങനെ ഒരു തട്ടകം കണ്ടെത്തുകയാണ്. ഇത് തീര്ച്ചയായും രാഷ്ട്രീയപരം കൂടിയാണ്. പ്രത്യേകിച്ചും വായനാലിസ്റ്റുകളുടെ മുകളില് മാത്രം സാധ്യമാവുന്ന സമാനവായനയുടെ അഗ്രിഗേഷന് മുതലായ അനാലിസിസുകള് കൂടി കണക്കിലെടുക്കുമ്പോള്. ഇത്രപേര് ഈ ഒരു ആശയം ബ്ലോഗുകളില് അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു, അനുകൂലിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നൊക്കെ സെര്ച്ച് ചെയ്ത് കണ്ടുപിടിച്ച് അനലൈസ് ചെയ്യാന് എളുപ്പമല്ലല്ലോ. എന്നാല് വായനാലിസ്റ്റുകളില് എത്രപേര് ഒരു പോസ്റ്റ് ശ്രദ്ധിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് കണ്ടുപിടിക്കുക എളുപ്പവുമാണ്. ഇത് വായനാലിസ്റ്റുകളുടെ മാത്രം പ്രത്യേകതയാണ്.
വായനയുടെ സെലക്ഷന് എന്ന പ്രോസസ് എഴുത്തുകാരന്റെ പക്ഷത്തുനിന്നും വായനക്കാരന്റെ പക്ഷത്തുനിന്നും വ്യത്യസ്തമായി കാണപ്പെടുന്നു. അതില് എഴുത്തുകാരന് കാംഷിക്കുന്നത് ഫെയര്നെസ്സ് ആണ് - ചില എഴുത്തുകാര് തഴയപ്പെടരുത്. അതുതന്നെയാണ് അനംഗാരിയും, അഞ്ചല്ക്കാരനും മറ്റും ഈ പോസ്റ്റിന്റെ കമന്റുകളായി പറയുന്നത്.
എന്നാല് അത് വായനക്കാരന്റെ പക്ഷത്തുനിന്നും നോക്കുമ്പോള് ഇങ്ങനെയല്ല കാണപ്പെടുക. വായനക്കാരന്റെ മുന്നിലെ പ്രോബ്ലം ഇതാണ് “എനിക്ക് 3 പോസ്റ്റുകള് വായിക്കാനുള്ള സമയമുണ്ട് - അല്ലെങ്കില് - ബ്ലോഗുകള് വളരെ അടിപൊളിയാണെന്ന് കേട്ടു; എനിക്ക് പറ്റിയ മൂന്നെണ്ണം കാണിച്ചു തരൂ”. വളരെ റീസണബിള് ആയ ചോദ്യം. ഇതിന് ഫെയര്നെസ്സ് കാംഷിക്കുന്ന എഴുത്തുകാരുടെ ഗില്ഡിന്റെ ഉത്തരം ഇതുവരെ ഉണ്ടായിട്ടുള്ള അമ്പതിനായിരം പോസ്റ്റുകളില് നിന്നും ഏതെങ്കിലും 3 എണ്ണം (റാന്റം ആയി) എടുത്തുവായിക്കൂ. പക്ഷെ, എഴുത്തുകാരന് വളരെ പ്രധാനമായ ഫെയര്നെസ്സിനെ പറ്റി വായനക്കാരന് ആകുലചിത്തനല്ല. അവന് നല്ല പോസ്റ്റുകിട്ടുക എന്നതാണ് പ്രധാനം. അതിന് പലര്ക്കും ഇഷ്ടപ്പെട്ട പോസ്റ്റുകളില് നിന്നു മൂണ്ണെണ്ണം എടുക്കുന്നതാവും ബുദ്ധി.
അതായത് എഴുത്തുകാരന്റെ ഫെയര്നെസ്സും വായനക്കാരന്റെ സെലക്ഷനും പരസ്പരം വൈരുധ്യാത്മകമാണ്. അതേസമയം, വായനയും എഴുത്തും പരസ്പരപൂരകങ്ങളായതുകൊണ്ട് ഇതുരണ്ടിന്റേയും കോമ്പ്രമൈസ് തന്നെയാണഭികാമ്യം. അതായത്, സെലക്ഷന് ചോദിക്കുന്ന വായനക്കാരന്, 50,000-ല് നിന്നും ഏതെങ്കിലും 3 എണ്ണം കൊടുക്കുന്നതിനുപകരം, കുറച്ചുപേര്ക്ക് വായിച്ചിഷ്ടപ്പെട്ടത് കൊടുക്കുന്നതാവും നല്ലത്; അത് ഏറ്റവും കൂടുതല് വായനാലിസ്റ്റുകളില് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതാവണം എന്ന് നിര്ബന്ധം പിടിക്കേണ്ടതില്ല - അത് ഒരു ജനറല് വായനക്കാരന് പ്രത്യേകിച്ചൊരു സെലക്ഷന് ഇമ്പ്രൂവ്മെന്റും നല്കുന്നില്ല. (ഈ ബാലന്സ് http://vayanalist.blogspot.com തരുന്നുണ്ടെന്ന് തന്നെയാണെന്റെ വിശ്വാസം.)
മറ്റു ചര്ച്ചകള്:
അഞ്ചല്ക്കാരന്റെ കാളമൂത്രവും ചില റിയാലിറ്റി ഷോ തരം...
വായനാലിസ്റ്റുകളും അനുബന്ധ ചിന്തകളും
വായനാലിസ്റ്റ് ചുക്കാണോ ചുണ്ണാമ്പാണോ എന്നുപോലും നോക്കിയിട്ടില്ലാത്തവര് (ചിലര് അതു തുറന്നു പറയുകയും ചെയ്തിരുന്നു) മുന്വിധിയോടെ നടത്തുന്ന ‘ചിന്ത’കളെയും വിധിപ്രസ്താവങ്ങളെയും മുന്നിര്ത്തി ഇത്രയ്ക്കൊക്കെ ചര്ച്ച വേണ്ടിവരുന്നു എന്നത് ഒരു പാഴ്വേലയല്ലേ?
ReplyDeleteഓരോരുത്തര്ക്കും ലിസ്റ്റുകള് ഉണ്ടാക്കുകയോ നിരീക്ഷിക്കുകയോ ആവാമല്ലോ.