- വിമര്‍ശനം എന്നത്‌ വായനക്കാരുടെ അല്ലെങ്കില്‍ വായനയുടെ പൊളിറ്റിക്സാണ്. ബാക്കി ഏതു് പൊളിറ്റിക്സും പോലെ ഇതും വളരെ ഡീസന്റായും അലമ്പായും ചെയ്യാം. ഈ പൊളിറ്റിക്സിന്റെ ഉദ്ദേശം വിമര്‍ശകനുദ്ദേശിക്കുന്ന അനുവാചകസമൂഹത്തെ രസിപ്പിക്കുന്ന രചനകളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക; അല്ലാത്തവയെ തഴയുക എന്നതുമാകുന്നു.
- ആയിരക്കണക്കിന് ബ്ലോഗ് വായനക്കാരുള്ളപ്പോള്‍ ഒരു കൃതി ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവര്‍ 100 എത്തിയാല്‍ തന്നെ എഴുത്തുകാരനു് ഒരു അനുവാചകസമൂഹമായി.
- വായനക്കാരുടേയും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരുടേയും എണ്ണത്തിലുള്ള ഈ ഡിസ്പാരിറ്റി കാരണം, ഒരാള്‍ക്ക്‌ ഒരു ബ്ലോഗ് ഇഷ്ടമായില്ല എന്ന കാര്യത്തിന് വലിയ പ്രസക്തിയില്ല. അയാള്‍ കൃതി ഇഷ്ടമാവാത്ത അല്ലെങ്കില്‍ വായിക്കാത്ത ആയിരങ്ങളില്‍ ചേര്‍ന്നു എന്നേ ഉള്ളൂ.
- എന്നാല്‍, ഒരാള്‍ക്ക്‌ ഇഷ്ടമായി എന്നത്‌ വളരെ സിഗ്നിഫിക്കന്റാണ് താനും. അത്‌ 9 നെ 10 ആക്കാം. അല്ലെങ്കില്‍ 99-നെ 100 ആക്കാം. അതായത്‌ ഇഷ്ടവും ഇഷ്ടക്കേടും സിമട്രിക്കല്ലെന്നര്‍ഥം.
- കാരണമെഴുതാതെ, ഒരു കൃതി ഇഷ്ടമായി എന്ന് എഴുതുന്നത്‌ കൊണ്ട്‌ എഴുത്തുകാരന്‌ ചുരുങ്ങിയ പ്രയോജനമേ ഉള്ളൂ.
- എന്നാല്‍, ഇന്ന പോലെയൊക്കെ എഴുതിയാല്‍ താങ്കളുടെ ടാ‍ര്‍ജറ്റിലുള്ള വലിയൊരു സംഘം അനുവാചകരെ കിട്ടും എന്ന് കാര്യകാരണസഹിതം സമര്‍ഥിക്കുന്നവരെക്കൊണ്ട്‌ കൂടുതല്‍ പ്രയോജനം എഴുത്തുകാരനുണ്ട്‌.
- ഇങ്ങനെ സമര്‍ഥിക്കുന്നവനെ വിമര്‍ശകന്‍ എന്ന് വിളിക്കാം. അവന്‍ രാഷ്ട്രീയക്കാരനെപോ‍ലെ ആ സംഘം വായനക്കാരെ പ്രതിനിധീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
- അതുകൊണ്ട് തന്നെ, പ്രത്യക്ഷമായോ പരോക്ഷമായോ താന്‍ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന അനുവാചകസംഘത്തെ വിമര്‍ശകന്‍ നിര്‍വ്വചിക്കേണ്ടതുണ്ട്‌. അവിടെ അബ്സൊല്യൂട്ട് എന്നൊന്നില്ല.
- ഒരിക്കലും ഒരു അനുവാചകസംഘം മാത്രമാവില്ല ശരി. അല്ല, രവിവര്‍മ്മ ചിത്രങ്ങളില്‍ രമിച്ചിരുന്നവരായിരുന്നു ശരിയെങ്കില്‍ പിന്നെ മനുഷ്യന്റെ ഓരോ കണ്ണും ഓരോ സൈഡിലാണെന്നറിയാത്ത പിക്കാസോ എവിടെ? :)
2006-11-07
വിമര്‍ശനം = പൊളിറ്റിക്സ്
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
വിമര്‍ശനം = പൊളിറ്റിക്സ്
ReplyDeleteതികച്ചും അവസരോചിതമായി
അറിയാത്തവര്‍ വായിച്ചു പഠിക്കട്ടെ.
സ്നേഹത്തോടെ
രാജു
സിബൂ, വളരെ നേര്‍രേഖയില്‍ ചിന്തിക്കുന്നു. ഒബ്ജക്റ്റ് ഓറിയന്റഡ് പ്രോഗ്രാം എഴുതുമ്പോലെ.
ReplyDelete