Confusion
വ്യവസ്ഥയിലുള്ള കണ്‍‌ഫ്യൂഷന്‍
അവ്യവസ്ഥ1:താഴെ കാണിക്കുന്ന പോലെ പല രീതിയിലാണ് പഴയലിപിയില്‍ ഉകാരം എഴുതുന്നത്‌:
അവ്യവസ്ഥ2: കൂട്ടക്ഷരത്തില്‍ വ്യത്യസ്ത ബേസ് അക്ഷരത്തിനനുസരിച്ച് ഊ-കാരം പലരീതിയിലാണ് എഴുതുന്നത്‌. ഉദാ:
| സ്കൂ | ഴ്കൂ |
| തു | ജു |
എന്നാല്‍ അവയുടെ ഊ-കാരത്തിലാവട്ടെ വ്യത്യസ്ത രീതികള്‍:
| തൂ | ജൂ |
ഉ, ഊ കാരങ്ങളുടെ കാര്യത്തില്‍ ഇങ്ങനെ അനവധി ഉദാഹരിക്കാനുണ്ട്‌.
ഉ, ഊ കാരങ്ങളുടെ കാര്യത്തില്‍ മാത്രമേ ഈ പ്രശ്നമുള്ളൂ എന്ന് പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കുക. അക്ഷരത്തോട് കൂടെ ചേരുന്നു മറ്റു ചിഹ്നങ്ങളായ, ഋ, ര/റ എന്നിവ ഈ അവ്യവസ്ഥയില്ല. എല്ലാം ഒരു പോലെ, കൃ, സൃ, ഷ്ടൃ, പ്ര, ഷ്ട്ര എന്നിങ്ങനെ വാലുനീട്ടി എഴുതുന്നു.
Compression
പോയിന്റ് സൈസ് 10-ല്‍ എഴുതിയ രണ്ട്‌ കൂട്ടക്ഷരങ്ങള്‍ നോക്കൂ:
| | |
ആദ്യത്തേത്‌ ഴ്ത്തു ആണോ ഴ്ക്കൂ എന്ന് മനസ്സിലാക്കണമെങ്കില്‍ മൈക്രോസ്കോപ്പ് വേണം. പുതിയലിപിയിലെഴുതിയ രണ്ടാമത്തെ കൂട്ടക്ഷരം വലിയ പ്രശ്നങ്ങളിലാതെ തന്നെ വായിക്കാം. ആദ്യത്തേത്‌ ഏതാണെന്ന് മനസ്സിലാവണമെങ്കില്‍ പോയിന്റ് 14(ഴ്ക്കൂ) എങ്കിലും ആവണം. എന്നാല്‍ പോയിന്റ് സൈസ് 8 ആയാലും ‘ഴ്ത്തു‘ സ്ക്രീനില്‍ വായിക്കാന്‍ പറ്റാതാവുന്നില്ല. അതായത്‌. ‘വായിക്കബിലിറ്റി‘ ക്രൈറ്റീരിയയില്‍ പുതിയലിപി 10 പോയിന്റ് എന്നത് = പഴയലിപി 14 പോയിന്റ്. പോയിന്റ് സൈസ് മാറ്റുമ്പോള്‍ ടെക്സ്റ്റിന് മൊത്തമായാണ് മാറ്റുന്നത്‌. എന്നാല്‍ പുതിയലിപിസ്വീകരിക്കുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന എക്സ്പാന്‍ഷന്‍ ലോക്കലാണ് - കൂട്ടക്ഷരങ്ങള്‍ക്ക് മാത്രം. അതുകൊണ്ട്പഴയലിപി സ്ക്രീനില്‍ കമ്പ്രഷന്‍ സാധ്യമാക്കുന്നു എന്നത് ഒരു മിത്താണ്. പേനകൊണ്ടുള്ള എഴുത്തില്‍ കാര്യങ്ങള്‍ വ്യത്യസ്തമാണ്. അവിടെ പഴയലിപിയായിരിക്കണം കൂടുതല്‍ എഫിഷന്റ്.
റോമന്‍ അക്ഷരങ്ങള്‍ക്ക്‌ സാധാരണ ഉപയോഗിക്കുന്ന 10 പോയിന്റ് ഇവിടെ ഉപയോഗിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നതല്ല ഇവിടത്തെ പ്രശ്നം. മറിച്ച്‌ x പോയിന്റിലെഴുതിയ പുതിയലിപിയുടെ വായനാനുഭവം പഴയലിപിയിലെഴുതിയതിനുണ്ടാവണമെങ്കില്‍ അതിന്റെ പോയിന്റ് സൈസ് 1.4x ആവണം. അതായത്‌, ടെക്സ്റ്റ് എപ്പോഴും 40% എക്സ്പാന്‍ഡ് ചെയ്യുന്നു. ഇവിടെ പുതിയലിപിയിലില്ലാത്ത പഴയലിപി കൂട്ടക്ഷരങ്ങള്‍ മാത്രമേ താരതമ്യപ്പെടുത്തുന്നുള്ളൂ. മറിച്ചുള്ളവയുടെ കാര്യം എപ്പോഴും ഒരുപോലെയല്ലേ.
ഇതിനുകാരണം ഒന്നുകൂടി സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയാല്‍ എന്താണെന്ന്‌ കാണാം. പഴയലിപിയില്‍ കൂട്ടക്ഷരങ്ങള്‍ ഉണ്ടാവുന്ന മുറയ്ക്ക്‌ ചിലത് ഹൊറിസോണ്ടലിയും മറ്റു ചിലത് വെര്‍ട്ടിക്കലിയും വലുതാവുന്നു. പുതിയലിപില്‍ ഒരു ഇത് സംഭവിക്കുന്നെങ്കില്‍ തന്നെ, ഹൊറിസോണ്ടലി മാത്രമാണ്. (ഉദാ: ത്ത, ഞ്ച, ഞ്ഞ). മലയാളം ഹോറിസോണ്ടലി ലേയൌട്ട്ചെയ്യുന്ന സ്ക്രിപ്റ്റായതിനാല്‍ വെര്‍ട്ടിക്കല്‍ സ്പേസ് വളരെ പരിമിതമാണ്. ഓരോ പോയിന്റ് സൈസും വിലയേറിയതാണ്. എന്നാല്‍ ഹൊറിസോണ്ടല്‍ സ്പേസ് ധാരാളം അതിനുണ്ട്‌ - ഒരു ലൈനിന്റെ നീളം തന്നെ ഉപയോഗിക്കാം. വെര്‍ട്ടിക്കലി ലേയൌട്ട് ചെയ്യപ്പെടുന്ന സ്ക്രിപ്റ്റുകളും ഉണ്ട്; പഴയചൈനീസ് അതിനുദാഹരണമാണ്. അവിടെ വെര്‍ട്ടിക്കലി ഒരു ഗ്ലിഫ് എത്രവലുതായാലും പ്രശ്നമില്ല. ഹൊറിസോണ്ടലി ഉണ്ടാവുന്ന എക്സ്പാന്‍ഷന്‍ പ്രശ്നമാവും.
അതായത്‌, പഴയലിപിയിലെ വെര്‍ട്ടിക്കല്‍ എക്സ്പാന്‍ഷന്‍ ആണ് പ്രശ്നം. ഉദാഹരണങ്ങള്‍: ല്പ്രൂ, ല്ത്തൂ, പ്സ്രൂ, ഗ്ഗൂ, ഴ്വൂ, ശ്ശ്രൂ, ഷ്ക്കൂ, ബ്ജൂ, ബ്ധൃ, ഷ്ട്രൂ, ച്ഛ്രൂ, യ്ത്തൂ
കൂട്ടക്ഷരം എത്ര കടുത്തതായാലും ഹൊറിസോണ്ടല്‍ എക്സ്പാന്‍ഷന്‍ പ്രശ്നവുമല്ല: ഉദാ: ഗ്ദ്ധ്ര, ണ്ഡ്രു, ക്ത്രു, ശ്ഛു, ത്സ്ഥൃ, ജ്ഞ, ഞ്ഛൃ
